‘Hoe men toch kelderen kan!’ Het lot van de laatste sultan van Banten en zijn bezittingen

Rond Kerstmis 1899 stierf de laatste door erfopvolging rechtmatige sultan van Banten in ballingschap in Surabaya. Zijn nageslacht werd enkele jaren later als bedelaars opgepakt door de koloniale politie. Dit en de koloniale omgang met de bezittingen van het sultanaat geven inzicht in het Nederlandse koloniale beleid waarin vorsten niet alleen ontdaan werden van hun politieke macht, maar ook van sociale legitimiteit, identiteit en waardigheid.

Hoe een Javaanse dolk de worsteling van Nederland met zijn koloniaal verleden illustreert

Begin maart 2020 verschenen jubelende persberichten. De dolk, kris, van een beroemde Javaanse verzetsheld was in Leiden gevonden en teruggeven aan Indonesië. Hoewel de koppen en inhoud van de artikelen neutraal en weinig politiek leken te zijn, waren ze dat niet. De artikelen over de Javaanse kris, zijn decennialange ‘verdwijning’ en recente teruggave zijn illustratief voor de algehele moeizame, door politiek en nostalgie gedomineerde omgang van Nederland met zijn koloniaal verleden.

‘Dossier Indië’: een tot discussie uitnodigende tentoonstelling

De fototentoonstelling ‘Dossier Indië’ van het Wereldmuseum Rotterdam, samengesteld door medeconservator Thom Hoffman, heeft interessante uitgangspunten. Helaas bevestigt de tentoonstelling nog in te veel opzichten reeds lang bekende beelden van de voormalige kolonie en laat het zo kansen liggen om echt ‘anders’ naar koloniale fotografie te kijken en daarmee een ander beeld van de koloniale geschiedenis van Indonesië te creëren.

De biografie van een ambtsketen: de keten van de sultan van Ternate

Niet alleen mensen, maar ook objecten hebben een biografie. In dit artikel staat centraal de levensloop van een ambtsketen van de sultan van Ternate, afkomstig uit de collectie van het Rijksmuseum en sinds 2013 ‘op zaal’ te bewonderen. De verschillende betekenissen die tijdens het ‘leven’ van de keten door verschillende groepen mensen aan het voorwerp zijn toegeschreven, bieden een venster op de koloniale en postkoloniale geschiedenis en de manier waarop daar mee omgegaan werd en wordt. Uiteindelijk blijkt dat in Nederland na de Tweede Wereldoorlog de keten vooral begrepen werd vanuit een Nederlands-nationaal perspectief op de geschiedenis. De (post)koloniale geschiedenis is sindsdien naar de achtergrond verdwenen en bijna altijd benaderd vanuit een Westers perspectief.

Raden Saleh in Singapore: recensie tentoonstelling ‘Between Worlds: Raden Saleh and Juan Luna’

Van 16 november 2017 tot en met 11 maart 2018 is er in de National Gallery in Singapore een dubbeltentoonstelling over het werk van Raden Saleh en Juan Luna. Er wordt ruimschoots aandacht besteed aan hun kunsthistorische ontwikkeling, maar ook aan hun rol in de onafhankelijkheidsbeweging van beide koloniën (Nederlands-Indië en Filipijnen). Op deze manier wordt Raden Saleh in Europa, en dan met name in Nederland, nauwelijks benaderd.

Een eigenlijk niet zo’n ‘merkwaardig boek’: de koran van Teuku Umar in Nederland vervolgd

De levensloop van de koran van de bekende Acehese verzetsleider, Teuku Umar, is nu helemaal gereconstrueerd. Deze blogpost laat zien hoe het werk van heilig schrift tot roofbuit tot stedelijke bezienswaardigheid en museumobject in een dekoloniserende wereld veranderde in een ‘gewoon’ Indonesisch heilig schrift op de Landbouwhogeschool in Wageningen en later op het Stedelijk Gymnasium in Schiedam. Uiteindelijk verloor de koran ook daar zijn onderwijskundige meerwaarde en belandde het weer in een museum, ditmaal het Rotterdams etnografisch museum. Behalve de vermeende herkomst is het namelijk een simpele, huis-tuin-keukenkoran en de betekenissen die eraan toegeschreven zijn, geven dan ook vooral inzicht in de veranderende omgang van Nederland met zijn koloniale geschiedenis van verovering en overwinning.